درمان پسوریازیس با طب سنتی در مقایسه با پزشکی مدرن چه تفاوتهایی دارد؟ پسوریازیس که با نام صدف پوستی و صدفک نیز شناخته می‌شود، یک بیماری شایع پوستی است که در آن افراد دارای تجمعی از سلول‌های پوستی زبر، خشک و مرده هستند. در این بیماری، نواحی دارای تجمع سلولی مانند پینه‌های برآمده و صورتی مایل به قرمز پوشیده شده با فلس‌های نقره‌ای و حاشیه‌های قرمز به نظر می‌رسند.
پسوریازیس معمولا در پوست سر، آرنج، زانو، کشالۀ ران و کمر رخ می‌دهد. پسوریازیس یک بیماری طولانی مدت یا مزمن است که «می‌آید و می‌رود» و ممکن است وخیم باشد و به صورت چند لکه ظاهر شود یا حاد باشد و مناطق وسیعی را درگیر کند. پسوریازیس مسری نیست. شما نمی‌توانید آن را از یک قسمت بدن خود به یک قسمت دیگر یا از فردی به فرد دیگر پخش کنید.
بیش از 6 میلیون نفر در ایالات‌متحده به پسوریازیس مبتلا هستند. شما می‌توانید در هر سنی به پسوریازیس مبتلا شوید، اگرچه این بیماری در دوران نوجوانی و پیری ظاهر می‌شود. معمولا هم در مردان و هم در زنان به تدریج بروز می‌کند. پزشکان فکر می‌کنند پسوریازیس ممکن است یک بیماری ارثی باشد که می‌تواند بخاطر استرس‌های عاطفی و روحی ایجاد شود.
این بیماری در اکثر موارد دردناک نیست، اگرچه در موارد حاد ممکن است با درد همراه باشد. حدود 5 درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس نیز به آرتریت پسوریازیس مبتلا می‌شوند. آرتریت پسوریازیس یک بیماری جدی است که مفاصلی دردناک و متورم را به وجود می‌آورد.
درمان پسوریازیس با طب سنتی برای کدام علائم و نشانه‌ها
درمان پسوریازیس در طب سنتی پس از مشاهدهی علائم و نشانههای زیر ضرورت پیدا می‌کند:
- پینه‌های پوستی برآمده، به رنگِ صورتی پررنگ با حاشیه‌های قرمز و سطحی مانند فلس‌های نقره‌ای. پوست ممکن است در موارد شدید ترک‌خورده و با درد همراه باشد.
- تاول‌هایی که چرک از آن‌ها تراوش می‌کنند، که معمولا در کف دست یا کف پا ظاهر می‌شوند.
- ناخن‌های دست یا پا حفره‌دار یا ضخیم می‌شوند و رنگ آن‌ها تغییر می‌کند
- خارش پوست در برخی افراد
- درد مفاصل ناشی از آرتریت پسوریاتیک در برخی افراد
- مقاومت به انسولین
درمان پسوریازیس با طب سنتی یا پیشگیری؟
محققان نمی‌دانند چه چیزی باعث پسوریازیس می‌شود و چرا به درمان پسوریازیس با طب سنتی یا رایج نیاز داریم؟ آن‌ها می‌دانند که در افرادی که به آن مبتلا هستند، تعداد سلول‌های پوستی بیشتری نسبت به حالت عادی تولید می‌شود. به نظر می‌رسد یک سیستم ایمنی معیوب در این بیماری نقش دارد. در افراد مبتلا به پسوریازیس، سلول‌های T (نوعی گلبول سفید خون) به اشتباه به سلول‌های پوست حمله می‌کنند. سلول‌های جدید پوست به سرعت به لایۀ بیرونی پوست می‌روند، و در آنجا تجمع می‌کنند و نواحی ضخیم برآمده‌ای را ایجاد می‌کنند.
به نظر می‌رسد که ژنتیک نیز می‌تواند در این بیماری موثر باشد. اگر یکی از بستگان نزدیک شما نیز به این بیماری مبتلا باشد، احتمال ابتلا به پسوریازیس در شما بیشتر خواهد بود. چندین عامل زمینه‌ای ممکن است باعث ایجاد این بیماری یا تحریک آن شوند، از جمله:
- استرس عاطفی و روحی
- چاقی
- آسیب‌های پوستی یا آفتاب سوختگی
- عفونت استرپتوکوکی، با علائمی که گاهی اوقات 2 هفته پس از گلودرد استرپتوکوکی ظاهر می‌شود
- هوای سرد یا خشک
- برخی داروها مانند طلا، لیتیوم یا مهارکننده‌های بتا
- مصرف زیاد الکل یا سیگار کشیدن
در مطب دکتر برای درمان پسوریازیس با طب سنتی چه اقداماتی انجام می‌شود؟
پزشک متخصص پوست شما را معاینه می‌کند و در مورد سلامت جسمی و روحی شما سوالاتی می‌پرسد. ممکن است برای بررسی سطح کلسیم، روی و برخی عناصر دیگر به آزمایش خون و برای تایید تشخیص به نمونه‌برداری از پوست (بیوپسی پوست) نیاز داشته باشید.
گزینههای مختلف برای درمان پسوریازیس با طب سنتی کدامند؟
پزشک طب سنتی شما ممکن است یک یا چند گزینه درمانی مختلف را پیشنهاد دهد، از جمله:
- کرم‌ها و لوسیون‌هایی برای پوست
- انواع داروها
- فتوتراپی، ماساژ درمانی یا درمان با اشعۀ ماوراء بنفش
- تغییرات در رژیم غذایی
- مکمل‌های ویتامینی یا موادمعدنی
- ورزش
درمان‌های دارویی با درمان پسوریازیس با طب سنتی کدامند؟
داروهای با نسخۀ پزشکی برای درمان پسوریازیس
کرم‌ها و پمادهای مخصوص پوست عبارتند از:
- کورتیکواستروئیدها. التهاب را کاهش می‌دهد. اغلب برای پسوریازیس خفیف تا متوسط تجویز می‌شود.
- سالیسیلیک اسید. به ازبین‌بردن سلول‌های مردۀ پوست کمک می‌کند. ممکن است همراه با سایر کرم‌ها یا کُل تار (coal tar، نوعی روغن غلیظ و سنگین) استفاده شود.
- رتینوئیدها. داروهای ساخته شده از ویتامین A. داروی تازاروتن (Tazarotene) با کاهش سرعت رشد و ریزش سلول‌های پوست به کنترل علائم کمک می‌کند. تازاروتن اغلب همراه با کورتیکواستروئید و نور درمانی استفاده می‌شود. زنانی که باردار هستند یا قصد دارند در عرض 3 سال باردار شوند، نباید از آن استفاده کنند.
- کلسیپوترین (دوونکس). نوعی ویتامین D3 مصنوعی که سرعت رشد سلول‌های پوست را کاهش می‌دهد. ممکن است به تنهایی یا با سایر کرم‌ها یا نور درمانی استفاده شود.
داروهای سیستمیک که برای علائم شدیدتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، از راه دهان یا تزریق مصرف می‌شوند. تمام این داروها ممکن است در صورت استفادۀ طولانی‌مدت عوارض جانبی جدی داشته باشند. این داروها عبارتند از:
- متوترکسات. به جلوگیری از رشد سلول‌های پوست و کاهش التهاب کمک می‌کند. همچنین ممکن است برای درمان آرتریت پسوریاتیک استفاده شود. مطالعات نشان می‌دهد که مصرف متوترکسات ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش دهد. استفادۀ طولانی‌مدت از آن می‌تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند. باید تحت‌نظر پزشک مصرف شود.
- سیکلوسپورین. سیستم ایمنی معیوب را سرکوب می‌کند.
- رتینوئیدهای خوراکی. آسیترتین (سوریاتان) سرعت تولید سلول‌های پوست را کم می‌کند. علائم ممکن است پس از قطع مصرف این دارو دوباره ظاهر شوند. می‌تواند باعث نقص مادرزادی شدید شود. خانم‌ها حداقل تا 3 سال پس از مصرف آن نباید باردار شوند.
بیولوژیک. به سرکوب قسمت‌های بیش‌فعال سیستم ایمنی کمک می‌کند. این داروها ممکن است زمانی تجویز شوند که داروهای سنتی موثر نباشند، یا زمانی که فردی به آرتریت پسوریاتیک مبتلا باشد. این داروها با تزریق به بیمار داده می‌شوند.
داروهای بدون نیاز به نسخۀ پزشکی برای درمان پسوریازیس
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs). کاهش التهاب و درد به خصوص برای آرتریت پسوریاتیک. از جملۀ این داروها می‌توان ایبوپروفن (ادویل، مورتین) و ناپروکسن را نام برد.
- وازلین (ژلۀ نفتی). پوست را نرم می‌کند، به حفظ رطوبت آن کمک می‌کند.
- پمادها و شامپوهای کُل تار (Coal tar). علائم را تسکین می‌دهد. به نور درمانی کمک می‌کند تا بهتر عمل کند.
- کرم کپسایسین. درد و التهاب را تسکین می‌دهد. ممکن است قرمزی و پوسته‌پوسته شدن را کاهش دهد. عارضۀ جانبی اصلی یک احساس سوزش ناچیز است.
فتوتراپی (نور درمانی)
یکی از درمان‌های پسوریازیس، استفاده از اشعۀ ماوراءبنفش است. برخی از افراد ممکن است با روزانه قرار گرفتن کوتاه‌مدت در معرض نور خورشید از علائم این بیماری تسکین پیدا کنند. اما آفتابِ بیش‌ازحد می‌تواند علائم را بدتر کند. بنابراین پزشک شما باید یک برنامۀ درمانی برای شما تنظیم کند. حتما از کرم ضد آفتاب با SPF (فاکتور محافظت از خورشید) 15 یا بیشتر استفاده کنید و از آفتاب‌سوختگی خودداری کنید. همچنین ممکن است تحت‌نظارت پزشک از اشعۀ ماوراءبنفش مصنوعی، اغلب همراه با داروها، استفاده شود.
درمان‌های مکمل و جایگزین
روش‌های درمانی تن-روان و مدیریت استرس، از جمله مدیتیشن و هیپنوتیزم، ممکن است به درمان پسوریازیس کمک کند. مطالعات نشان می‌دهد افرادی که قبل از نوردرمانی مدیتیشن انجام می‌دهند، از افرادی که تنفقطها نور درمانی دریافت می‌کنند، نتایج بهتری مشاهده می‌کنند. ورزش نیز همانند نوشیدن آب زیاد می‌تواند مفید باشد.
حمام کردن روزانه با آب ولرم و صابون‌های ملایم می‌تواند به ازبین‌رفتن این پینه‌های پوستی کمک کند. بعد از حمام، پوست خود را به آرامی خشک کنید و بلافاصله از یک مرطوب‌کننده استفاده کنید.
قبل از مصرف هرگونه مکمل یا داروی گیاهی با پزشک معالج خود مشورت کنید؛ زیرا برخی از آن‌ها می‌توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند یا با داروهای تجویزی رایج مانند رقیق کننده‌های خون و قرص‌های ضدبارداری تداخل داشته باشند. اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی قرار دارید، قبل از مصرف هرگونه مکمل، داروی گیاهی یا داروی بدون نسخه از پزشک خود سوال کنید. مطمئن شوید که تمام پزشکان شما در مورد همه درمان‌هایی که استفاده می‌کنید، از جمله درمان‌های مکمل و جایگزین، اطلاع دارند.
درمان پسوریازیس با طب سنتی و تغذیه و مکمل‌های مفید
- از مصرف الکل، قندهای ساده و غذاهای حاوی چربی‌های اشباع شده پرهیز کنید. یک رژیم غذایی بدون گلوتن ممکن است به بهبود علائم پسوریازیس کمک کند. اگر پزشک شما به وجود آلرژی غذایی در شما مشکوک باشد، ممکن است رژیم غذایی حذفی یا آزمایش آلرژی غذایی را به شما توصیه کند.
- روغن ماهی. نتایج مطالعات در مورد اینکه آیا روغن ماهی می‌تواند به تسکین علائم پسوریازیس کمک کند یا خیر، با هم در تناقض هستند. یک مطالعه نشان داد که روغن ماهی خارش، قرمزی و پوسته‌پوسته شدن را کاهش می‌دهد اما تغییری در اندازۀ ضایعات پوستی ایجاد نمی‌کند. مطالعات دیگر نشان دادند که روغن ماهی تنها یک اثر پلاسیبو (دارونما) دارد. اگر می‌خواهید روغن ماهی را امتحان کنید، قبل از مصرف دوز بالای آن با پزشک معالج خود مشورت کنید. روغن ماهی می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد؛ به ویژه اگر شما از داروهای رقیق‌کنندۀ خون مانند وارفارین (کومادین)، کلوپیدوگرل (پلاویکس) یا آسپرین نیز استفاده می‌کنید. برخی شواهد نشان می‌دهد که تزریق روغن ماهی به درون ورید (تزریق با سرم) می‌تواند علائم را پسوریازیس بهبود ببخشد.
- فولیک اسید. اگر متوترکسات مصرف می‌کنید، ممکن است به مصرف مکمل اسید فولیک نیز نیاز داشته باشید. با این حال از پزشک خود بپرسید. به هیچ‌وجه خودسرانه یک مکمل را مصرف نکنید.
- مکمل غضروف کوسه. شواهد اولیه نشان می‌دهد که مکمل غضروف کوسه ممکن است علائم را در افراد مبتلا به پسوریازیس پلاکی کاهش دهد. اگر دیابت دارید از مکمل غضروف کوسه استفاده نکنید. اگر مکمل‌های کلسیم مصرف می‌کنید، قبل از مصرف مکمل غضروف کوسه با پزشک خود مشورت کنید. مکمل غضروف کوسه می‌تواند با برخی داروها تداخل داشته باشد. همچنین می‌تواند گران باشد و بسیاری از افراد می‌توان نتایج مشابه آن را با درمان‌های ارزان‌تر تجربه کنند.
- رژیم غذایی فاقد گلوتن. مطالعات نشان می‌دهد که عوامل مشترکی در بروز پسوریازیس و بیماری سلیاک وجود دارد. رژیم غذایی بدون گلوتن ممکن است به بهبود بیماری پوستی پسوریازیس کمک کند.
مکمل‌های ویتامین A و D را مصرف نکنید. این مکمل‌ها در دوزهای بالا در داروهای تجویزی استفاده می‌شوند. همچنین، در صورت دریافت بیش‌ازحد این ویتامین‌ها، مصرف مکمل همراه با داروهای تجویزی می‌تواند خطرناک باشد.
درمان پسوریازیس با طب سنتی و گیاهان دارویی
مصرف داروهای گیاهی یکی دیگر از راه‌های تنظیم و تقویت سیستم‌های بدن است. برای داروهای گیاهی نیز مانند هر درمان دیگری، باید قبل از شروع درمان به یک پزشک مراجعه کنید و معاینه شوید. شما می‌توانید از گیاهان دارویی به شکل عصارۀ خشک (کپسول، پودر یا چای)، گلیسریت (عصاره گلیسیرین)، یا تنتور (عصاره الکلی) استفاده کنید. در غیر اینصورت می‌توانید با 1 قاشق چایخوری داروی گیاهی به ازای هر فنجان آب جوش، چای درست کنید. در تهیۀ چای از برگ یا گل، چای را 5 تا 10 دقیقه و برای تهیۀ چای از ریشۀ گیاه، چای را 10 تا 20 دقیقه دم بدهید. روزانه 2 تا 4 فنجان از این چای را بنوشید. همانطور که ذکر شد می‌توانید تنتورها را به تنهایی یا شکل ترکیبی استفاده کنید.
- انگور اورگن. موجود در پمادهای 10 درصدی. برخی شواهد نشان می‌دهد که استفاده از پماد ساخته شده با انگور اورگن ممکن است کمی علائم پسوریازیس را کاهش دهد. مشخص نیست که آیا این پماد به خوبیِ داروهای معمولی عمل می‌کند یا خیر، اگرچه یک مطالعه نشان داد که می‌تواند برخی افراد همانند کلسیپوترین (دوونکس) موثر باشد.
- پماد آووکادو و ویتامین B12. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که یک پماد خاص حاوی روغن آووکادو و ویتامین B12 ممکن است علائم پسوریازیس را کاهش دهد. تحقیقات بیشتری در این زمنیه نیاز است.
- آلوئه‌ورا. موجود در پمادهای 0.5 درصدی. چندین مطالعه نشان می‌دهد که استفاده از پماد آلوئه‌ورا، بهتر از اثرات پلاسیبو (دارونماها)، پسوریازیس پلاکی را بهبود می‌بخشد.
- فورسکولین. مدت زیادی است که برای تسکین پسوریازیس استفاده شده است، اگرچه هیچ مدرک علمی برای نشان دادن کارکرد آن وجود ندارد. افراد مبتلا به بیماری قلبی نباید از فورسکولین استفاده کنند، مگر اینکه پزشک آن را تجویز کرده باشد. افرادی که نیترات یا نیتروگلیسیرین یا داروهایی تحت عنوانِ مسدودکننده‌های کانال کلسیم مانند دیلتیازم (کاردیزم، دیلاکور، تیازاک)، نیفدیپین (پروکاردیا) و وراپامیل (کالان، ورلان) مصرف می‌کنند، نباید فورسکولین مصرف کنند. فورسکولین ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد، به خصوص اگر فرد از داروهای رقیق‌کنندۀ خون مانند وارفارین (کومادین)، کلوپیدوگرل (پلاویکس) یا آسپرین استفاده می‌کند.
- روغن پونۀ کوهی. به گفتۀ برخی افراد، روغن پونه کوهی به تسکین علائم پسوریازیس آن‌ها کمک کرده است، اگرچه هیچ مطالعه علمی در این زمینه انجام نشده است. پونۀ کوهی می‌تواند باعث سقط جنین در زنان باردار شود و می‌تواند با لیتیوم، دارویی که برای درمان اختلال دوقطبی مصرف می‌شود، تداخل داشته باشد.
هومیوپاتی
مطالعات اندکی اثربخشی داروهای هومیوپاتی خاص را در درمان فشار خون بالا بررسی کرده‌اند. با این حال، یک هومیوپات حرفه‌ای ممکن است بر اساس دانش و تجربۀ بالینی خود، یک یا چند روش درمانی زیر را برای فشار خون بالا توصیه کند. هومیوپات‌ها قبل از تجویز یک روش درمانی، نوع ساختاری فرد را در نظر می‌گیرند که شامل ساختار فیزیکی، عاطفی و فکری شما می‌شود. یک هومیوپاتِ باتجربه تمام این عوامل را هنگام تشخیص مناسب‌ترین درمان برای یک فرد خاص ارزیابی می‌کند.
- داروی APIS MELLIFICA (زنبور عسل). برای رفع تاول‌های پوستی که احساس گرما و خشکی دارند و به لمس حساس هستند. علائم با حمام خنک بهبود می‌یابد و با گرما بدتر می‌شود. این درمان برای افرادی که اغلب احساس غمگینی، ناامیدی یا حتی افسردگی دارند مناسب‌تر است. این افراد به راحتی گریه می‌کنند، اما ممکن است ذاتا نیز تحریک‌پذیر و حسود باشند.
- کالاندولا (گل همیشه بهار). به صورت موضعی استفاده می‌شود، به خصوص اگر ناحیۀ آسیب‌دیده ملتهب باشد. این دارو وضعیت پوستی را تسکین می‌دهد اما درمان نمی‌کند.
- سماق سمی. برای آرتریت پسوریاتیک و برای اختلالات پوستی همراه با خارش شدید که در شب بدتر می‌شود و با اعمال گرما بهبود می‌یابد استفاده می‌شود. این درمان برای افرادی که به طور کلی بی‌قرار هستند و نمی‌توانند در شب راحت باشند مناسب است.
- گُل گوگرد. برای اختلالات پوستی که با خارش شدید همراه است استفاده می‌شود. این درمان برای افرادی که احساس تشنگی دارند، وقتی حال خوبی ندارند تحریک‌پذیر هستند، در شرایط عادی بی‌انگیزه و سردرگم هستند و یک حس گرما و سوزش درونی را توصیف می‌کنند، مناسب است. علائم در هوای باز و سرد بهبود می‌یابند و با گرما بدتر می‌شوند.
کایروپراکتیک
چند مطالعه موردی گزارش کرده‌اند که دستکاری ستون فقرات ممکن است ضایعات پوستی را در برخی افراد کاهش دهد. محققان نمی‌دانند که آیا اقدامات کایروپراکتیک برای همه افراد مبتلا به پسوریازیس مفید است یا خیر.
طب سوزنی
طب سوزنی ممکن است به برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس کمک کند، اگرچه شواهد دقیقی از این امر در دسترس نیست.
بسیاری از داروهای مرسومِ مورد استفاده برای پسوریازیس می‌توانند باعث نقص مادرزادی شوند. زنان باردار و کسانی که قصد باردار شدن دارند، نباید از این داروها استفاده کنند. اگر قصد بارداری دارید به پزشک خود بگویید تا بتوانید در مورد تغییر درمان دارویی خود صحبت کنید.
پسوریازیس ممکن است خطر دیابت و حملۀ قلبی را افزایش دهد. مطالعات همچنین نشان می‌دهند که افراد مبتلا به پسوریازیس در مقایسه با افراد غیرمبتلا، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات روانپزشکی از جمله افسردگی و اضطراب هستند.
به طور مرتب به پزشک متخصص طب سنتی مراجعه کنید تا زمانی که پسوریازیس شما تحت کنترل قرار بگیرد. برای رزرو آنلاین یا حضوری با پزشکان متخصص کلینیک طب سنتی سریتا با کارشناسان این مرکز در تماس باشید.
منبع: stlukes-stl.com ؛
